αν δεν πεθάνεις
ποτέ δεν έζησες
αν δε γεννήθηκες
τότε δε ζεις
άμα τον έρωτα
ποτέ δε γνώρισες
ή δε γνωρίσεις
χέστηκαν όλοι
τι κι ότι έζησες
τι και αν ζεις
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
ενός τσιγάρου χρόνος
του χάροντα εζήτηξες ενός τσιγάρου χρόνο
για να μου πεις το σαγαπώ προτού πάρεις το δρόμο
μα κιος ο κακορίζικος πήρε την ομιλιά σου
κιαπόμεινες κάφτρα καφτή να καίγεις την καρδιά μου
για να μου πεις το σαγαπώ προτού πάρεις το δρόμο
μα κιος ο κακορίζικος πήρε την ομιλιά σου
κιαπόμεινες κάφτρα καφτή να καίγεις την καρδιά μου
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
δρόμος
κακό δεν είναι τόσο να μην ξέρεις που πηγαίνεις
όσο είναι να μην ξέρεις να ρωτάς να μάθεις
που και πως θα πας
όσο είναι να μην ξέρεις να ρωτάς να μάθεις
που και πως θα πας
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
σχέδιο πτήσης
προσδεθείτε
το αερόπλανο απογειώνεται
αναμένονται αναταράξεις
ενδέχεται αλλαγή προορισμού
λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων
δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας
ο κυβερνήτης είναι έμπειρος
όσο και ο συγκυβερνήτης
έχουν περάσει με άριστα
όλες τις προσομοιούμενες δοκιμασίες
πανέμορφοι αεροσυνοδοί
με στολές υψηλής ραπτικής
θα σας σερβίρουν
χυμό φυσικό
σαμπάνια γαλλική
πρώτα βεβαίως θα σας δείξουν
τις εξόδους κινδύνου
και τα σωσίβια
όχι όχι αλεξίπτωτα δεν υπάρχουν
θα ήταν άχρηστα
τώρα μας συγχωρείτε
αρχίζει το ματς
αναλαμβάνει ο αυτόματος πιλότος
θα τα πούμε κατά την προσγείωση
πρώτα ο θεός
προσδεθείτε
το αερόπλανο απογειώνεται
αναμένονται αναταράξεις
ενδέχεται αλλαγή προορισμού
λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων
δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας
ο κυβερνήτης είναι έμπειρος
όσο και ο συγκυβερνήτης
έχουν περάσει με άριστα
όλες τις προσομοιούμενες δοκιμασίες
πανέμορφοι αεροσυνοδοί
με στολές υψηλής ραπτικής
θα σας σερβίρουν
χυμό φυσικό
σαμπάνια γαλλική
πρώτα βεβαίως θα σας δείξουν
τις εξόδους κινδύνου
και τα σωσίβια
όχι όχι αλεξίπτωτα δεν υπάρχουν
θα ήταν άχρηστα
τώρα μας συγχωρείτε
αρχίζει το ματς
αναλαμβάνει ο αυτόματος πιλότος
θα τα πούμε κατά την προσγείωση
πρώτα ο θεός
προσδεθείτε
περιποίησης
ποιήματα σχεδιάσματα άσματα
ποιήματα μιάσματα σκευάσματα
ποιήματα σκισίματα ξεσκίσματα
ποιήματα μηνύματα ερωτήματα
ποιήματα σχήματα διηγήματα
ποιήματα ξεσπάσματα σκεπάσματα
ποιήματα ανοσιουργήματα νοσήματα
ποιήματα ξοδέματα μπερδέματα
ποιήματα θυμιάματα δράματα
ποιήματα δημιουργήματα ανομήματα
ποιήματα παραρτήματα τμήματα
ποιήματα τιμήματα χρήματα
ποιήματα θύματα μνήματα
ποιήματα θάλαττα γάματα
ποιήματα μιάσματα σκευάσματα
ποιήματα σκισίματα ξεσκίσματα
ποιήματα μηνύματα ερωτήματα
ποιήματα σχήματα διηγήματα
ποιήματα ξεσπάσματα σκεπάσματα
ποιήματα ανοσιουργήματα νοσήματα
ποιήματα ξοδέματα μπερδέματα
ποιήματα θυμιάματα δράματα
ποιήματα δημιουργήματα ανομήματα
ποιήματα παραρτήματα τμήματα
ποιήματα τιμήματα χρήματα
ποιήματα θύματα μνήματα
ποιήματα θάλαττα γάματα
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
στάση ανάστασης
χριστός εξανέστη
αληθώς ο κύριος δεν ανέστη
όχι ετούτη τη φορά
έστρεψε το πρόσωπό του σ' άλλη μεριά
και φώναξε αρκετά
άντε καλή τύχη
του χρόνου πάλι...
ας είσαστε καλά παιδιά
αληθώς ο κύριος δεν ανέστη
όχι ετούτη τη φορά
έστρεψε το πρόσωπό του σ' άλλη μεριά
και φώναξε αρκετά
άντε καλή τύχη
του χρόνου πάλι...
ας είσαστε καλά παιδιά
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
εν οίκω εν δήμω
εν οίκω
βιβλία διαμελισμένα
βινύλια ξεκοιλιασμένα
φωτογραφίες μισοσκισμένες
κορνίζες σπασμένες
συνθήματα ακαταλαβίστικα
στους τοίχους
από μαρκαδόρους
σε μωρού το χέρι
εν δήμω
αγάλματα σπασμένα
μουσεία λεηλατημένα
μνήμες διακορευμένες
βιβλιοθήκες βανδαλισμένες
συνθήματα ακαταλαβίστικα
στους τοίχους
χρωματισμένα έρωτα
από νέου χέρι
α!
ξεκινάει ταξίδι νέα γενιά
καίει τ' αγριόχορτα στο μονοπάτι
γκρεμίζει τείχη κι οχυρά
ώσπου
καθάριος μπρος της εμφανίζεται ο δρόμος
σαν
έτοιμη από καιρό αφήνει τα δικά της χνάρια
να περιμένουν την επόμενη για να τα σβήσει
κι αλίμονο σ' εκείνη τη γενιά
που άκοπα στα ίχνη της προηγούμενης θα βαδίσει
αλίμονο
εν τέλει είναι βέβαιο
αυτό της το ταξίδι πως θα λήξει...
βιβλία διαμελισμένα
βινύλια ξεκοιλιασμένα
φωτογραφίες μισοσκισμένες
κορνίζες σπασμένες
συνθήματα ακαταλαβίστικα
στους τοίχους
από μαρκαδόρους
σε μωρού το χέρι
εν δήμω
αγάλματα σπασμένα
μουσεία λεηλατημένα
μνήμες διακορευμένες
βιβλιοθήκες βανδαλισμένες
συνθήματα ακαταλαβίστικα
στους τοίχους
χρωματισμένα έρωτα
από νέου χέρι
α!
ξεκινάει ταξίδι νέα γενιά
καίει τ' αγριόχορτα στο μονοπάτι
γκρεμίζει τείχη κι οχυρά
ώσπου
καθάριος μπρος της εμφανίζεται ο δρόμος
σαν
έτοιμη από καιρό αφήνει τα δικά της χνάρια
να περιμένουν την επόμενη για να τα σβήσει
κι αλίμονο σ' εκείνη τη γενιά
που άκοπα στα ίχνη της προηγούμενης θα βαδίσει
αλίμονο
εν τέλει είναι βέβαιο
αυτό της το ταξίδι πως θα λήξει...
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
γεροντική ανία
θυμάσαι τα γλέντια τα παλιά;
ναι, μα τώρα γέρασα
γιόμισε η κοιλιά
και δε μπορώ μηδέ απ' τον καναπέ
να σηκωθώ ο φουκαράς
ναι, μα τώρα γέρασα
γιόμισε η κοιλιά
και δε μπορώ μηδέ απ' τον καναπέ
να σηκωθώ ο φουκαράς
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
καλοκαιρινό μοιρολόι
καλοκαιράκι κουτρουβαλάει στην κατηφόρα
γυμνό ξυπόλητο
φέτα ψωμί με ζάχαρη κρατάει στα χέρια
ο πατέρας χάθηκε στα ξένα
η μάνα πλένει αναστενάζοντας
ασπρόρουχα στη στέρνα
λευκό περιστέρι φέρνει στο σπίτι ο παππούς
κοκκινισμένο από το αίμα
σιγά μην τόδει ο χωροφύλακας
έχει μια κόρη βόηθα παναγιά
και μια γυναίκα με καλή καρδιά
προσφυγοπούλα από την ιωνία
καλοκαιράκι ντάλα ο ήλιος
ολόγυρα καυτό καμίνι
σίδηρο ακατέργαστο ο νους
μα ο σιδεράς τεμπέλης
ξεπούλησε το αμόνι
και λέγει πως αναδουλειά
για τούτο φταίνε οι γύφτοι
αυτοί σταυρώσαν το χριστό
αυτοί εφτιάξαν τα καρφιά
α ρε γιαγιά που νάσαι πια
να μου ξηγήσεις γιατί να μεγαλώνεις
καλοκαιράκι με λίγη υπομονή
μετά από χειμώνες πάλι να περιμένεις
α ρε γιαγιά
σαν απ' το χώμα το απαλό
μετά από χρόνια σε ξεσκέπασα
δυο κοκαλάκια φυλαχτά
βρήκα και κράτησα
έτσι να σε βαστώ
μην και μου ξαναφύγεις
όλα τα άλλα είχανε λιώσει
α ρε γιαγιά που νάσαι πια
να μου ξηγήσεις
γιατί στο παραμύθι σου ποτέ δε μεγαλώνω
γιατί στο μοιρολόι σου
που τραγουδούσες εκείνο το απόγευμα
ο θάνατος δεν είναι εχθρός
μα της ζωής ο αιώνιος σύντροφος
γυμνό ξυπόλητο
φέτα ψωμί με ζάχαρη κρατάει στα χέρια
ο πατέρας χάθηκε στα ξένα
η μάνα πλένει αναστενάζοντας
ασπρόρουχα στη στέρνα
λευκό περιστέρι φέρνει στο σπίτι ο παππούς
κοκκινισμένο από το αίμα
σιγά μην τόδει ο χωροφύλακας
έχει μια κόρη βόηθα παναγιά
και μια γυναίκα με καλή καρδιά
προσφυγοπούλα από την ιωνία
καλοκαιράκι ντάλα ο ήλιος
ολόγυρα καυτό καμίνι
σίδηρο ακατέργαστο ο νους
μα ο σιδεράς τεμπέλης
ξεπούλησε το αμόνι
και λέγει πως αναδουλειά
για τούτο φταίνε οι γύφτοι
αυτοί σταυρώσαν το χριστό
αυτοί εφτιάξαν τα καρφιά
α ρε γιαγιά που νάσαι πια
να μου ξηγήσεις γιατί να μεγαλώνεις
καλοκαιράκι με λίγη υπομονή
μετά από χειμώνες πάλι να περιμένεις
α ρε γιαγιά
σαν απ' το χώμα το απαλό
μετά από χρόνια σε ξεσκέπασα
δυο κοκαλάκια φυλαχτά
βρήκα και κράτησα
έτσι να σε βαστώ
μην και μου ξαναφύγεις
όλα τα άλλα είχανε λιώσει
α ρε γιαγιά που νάσαι πια
να μου ξηγήσεις
γιατί στο παραμύθι σου ποτέ δε μεγαλώνω
γιατί στο μοιρολόι σου
που τραγουδούσες εκείνο το απόγευμα
ο θάνατος δεν είναι εχθρός
μα της ζωής ο αιώνιος σύντροφος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)