διαπληκτρολογισμοί VΙ

με τη Δεσποινα Κολατσιδάκη

ΔΚ: αν των σαλτιμπάγκων τη νύχτα
με κοφίνια αξιωθούμε
και διώξουμε τις μύγες
με το ξαφνικό χτύπημα των αυτιών
ΝΤ: αν τις κακοφορμισμένες πληγές
αλλήλων γλύψουμε
και αγκαλιαστούμε ευλαβικά
ΔΚ: αν ζήσουμε τα μεσημέρια στον παράδεισο
μ' αστέρια, γιατί δεν υπάρχει κόλαση
ΝΤ: αν τα βράδια με τα χνώτα
διώξουμε το κρύο απ' τα παχνιά
γιατί και στον παράδεισο
είναι κρύα η μοναξιά
ΔΚ: αν η γαϊδουροκατάσταση φέρει αγάπη
θάναι η μετάλλαξη
από το τετράποδο παρελθόν...
ΝΤ: σ' ένα δίποδο παρόν
και άγνωστο πόσων ποδιών μέλλον...
ΔΚ: σύντροφε τι έγινε η παιδικότητά σου;
που είναι οι στρακαστρούκες μέρες πούναι;
ΝΤ: αφού τις έριξα όλες
όταν ήμουν ακόμη παιδί
τις αντικατέστησα με σφαίρες
βόμβες εξ ουρανού
αυτοσχέδιες βόμβες
κι έστησα τους φίλους στη σειρά...