Τρίτη 27 Απριλίου 2010

ονείρωξη

είδα εχθές ένα όνειρο τρομακτικό
κι ακόμη τρέμω
είχ' απομείνει λέει μοναχός
παντού ερημιά
στο φόβο ενός πολέμου

κάπου στη μέση μια ελιά
στον ίσκιο της απίθωσα το σώμα
γλυκό ψωμί κρασί σαν αίμα
ησύχασε το πνεύμα

εκεί που η κούραση γλυκά
τα βλέφαρα είχε κλείσει
ακούω θόρυβο πολύ
κοιτάω μα το φως
μου τύφλωνε το βλέμμα

νάσου μπροστά μου ο εχθρός
με ύφος βλοσυρό να με ρωτάει
τι είσαι εσύ;
που είναι οι άλλοι;

όσοι δεν είναι από το φόβο πια νεκροί
των οματιών τους έχουν πάρει
πόλεις χωριά γκρεμίστηκαν
η γη έμεινε χέρσα
μονάχα τούτη η γέρικη ελιά
στάθηκε εδώ
τι είχε βαθιά ρίζες στο χώμα

της έδωσα υπόσχεση
πως χέρι εχθρού γλυκό καρπό
απ' αυτήνε δε θα πάρει
έτσι της έβαλα φωτιά
κι είδα στις φλόγες πούβγανε
το πρόσωπο του γιού
να μου χαμογελάει


η κάφτρα μούκαψε τα δάχτυλα
με την παλάμη σκούπισα τα δάκρυα
κι άνοιξα την τηλεόραση
για να μοιρολογάει

Δεν υπάρχουν σχόλια: