άναψε πράσινο

εγώ ένας ταξιτζής
θάθελα όλους
μένα αγώγι να σας κλέψω
σε έναν τόπο μακρινό
να μην υπάρχουμε
σε ένα γκρεμισμένο χάνι
δίπλα στην ποταμιά
χάρτινο καραβάκι στο νερό
η γνώση που άκοπα
έχουμε μεταλάβει
σιγορουφώντας το παλιό κρασί
το νήμα απ' την αρχή
να πάρουμε
ακούγοντας γεροδιδάσκαλους
με ροζιασμένα χέρια
βλέμμα θολό από τον ήλιο
που κοίταξαν κατάματα
ρυτιδιασμένα πρόσωπα
σκαμένα με τ' αλέτρι
να λένε ιστορίες
για νεράιδες ξωτικά
για τους παλιούς θεούς
και την ιδέα του αγώνα