λόγια ενός μελλοθανάτου

όταν πεθάνω βάλτε μου
θαλασσινό πουκάμισο,
χωρίς γιακά, βαμβακερό.
λινοπαντέλονο,
τσαλακωμένο, μαλακό,
χρώμα σταχιού να έχει,
πριν το θερισμό.
γυμνά άστε τα πόδια,
θυμάμαι μ' άρεσε
το χώμα να πατώ.

καθίσετε ως να φέξει
κι εκεί στο γλυκοχάραμα,
πρώτη του ήλιου αχτίδα,
άστε με να τη δω,

βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι ανάψτε με
όνομα μη φωνάξετε
μην τύχει και χαθώ

βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι αναψτε με
τόνομα μη φωνάξετε
μην και αναστηθώ