με τη Δεσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ: αν των σαλτιμπάγκων τη νύχτα
με κοφίνια αξιωθούμε
και διώξουμε τις μύγες
με το ξαφνικό χτύπημα των αυτιών
ΝΤ: αν τις κακοφορμισμένες πληγές
αλλήλων γλύψουμε
και αγκαλιαστούμε ευλαβικά
ΔΚ: αν ζήσουμε τα μεσημέρια στον παράδεισο
μ' αστέρια, γιατί δεν υπάρχει κόλαση
ΝΤ: αν τα βράδια με τα χνώτα
διώξουμε το κρύο απ' τα παχνιά
γιατί και στον παράδεισο
είναι κρύα η μοναξιά
ΔΚ: αν η γαϊδουροκατάσταση φέρει αγάπη
θάναι η μετάλλαξη
από το τετράποδο παρελθόν...
ΝΤ: σ' ένα δίποδο παρόν
και άγνωστο πόσων ποδιών μέλλον...
ΔΚ: σύντροφε τι έγινε η παιδικότητά σου;
που είναι οι στρακαστρούκες μέρες πούναι;
ΝΤ: αφού τις έριξα όλες
όταν ήμουν ακόμη παιδί
τις αντικατέστησα με σφαίρες
βόμβες εξ ουρανού
αυτοσχέδιες βόμβες
κι έστησα τους φίλους στη σειρά...
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
πάσχα στη Λιβαδιά
πάσχα ελλήνων πάσχα
πάσχα εβραϊκό
φάτε μωρέ!
για ένα πάσχα ζούμε!
φώναζε ο μπάρμπας
το τελευταίο του πάσχα
λίγο έξω απ' τη Λιβαδιά
ανακοπή τους είπαν
δεν άντεξε το σώμα
τόση πολλή χαρά
καλή ανάσταση παιδιά...
πάσχα εβραϊκό
φάτε μωρέ!
για ένα πάσχα ζούμε!
φώναζε ο μπάρμπας
το τελευταίο του πάσχα
λίγο έξω απ' τη Λιβαδιά
ανακοπή τους είπαν
δεν άντεξε το σώμα
τόση πολλή χαρά
καλή ανάσταση παιδιά...
διαπληκτρολογισμοί V
με τη Δέσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ: αλλά γιατί καλείς κι εγκαλείς
το χθες και τη βροχή
το ποτάμι δεν στέρεψε
περιμένει τα χιόνια να λειώσουν
ΝΤ: λες τ' αναχώματα να σπάσουν
τα χωράφια να πλημμυρίσουν
ύλες φερτές απ' τα βουνά
να γίνουν γόνιμα πια;
ΔΚ: υπάρχει Ελπίς!
ΔΚ: αλλά γιατί καλείς κι εγκαλείς
το χθες και τη βροχή
το ποτάμι δεν στέρεψε
περιμένει τα χιόνια να λειώσουν
ΝΤ: λες τ' αναχώματα να σπάσουν
τα χωράφια να πλημμυρίσουν
ύλες φερτές απ' τα βουνά
να γίνουν γόνιμα πια;
ΔΚ: υπάρχει Ελπίς!
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
διαπληκτρολογισμοί ΙV
με τη Δέσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ: απαντησεις κιβωτοι
δεν υπαρχουν
…………. μια αναπαντητη
μονο
ΝΤ: κλήση που δεν έγινε
λόγω υπερφόρτωσης δικτύου
η βροχή πέφτει πιο δυνατά
η μπάντα παίζει ξέφρενα πια…
με μια τενούτα η τρομπέτα
καλεί κανείς δεν απαντά
βοήθεια!
έρχεται το ιππικό παιδιά....
ΔΚ: έφιππος ο αη-Γιώργης
σκοτώνει το δράκο....
ΔΚ: απαντησεις κιβωτοι
δεν υπαρχουν
…………. μια αναπαντητη
μονο
ΝΤ: κλήση που δεν έγινε
λόγω υπερφόρτωσης δικτύου
η βροχή πέφτει πιο δυνατά
η μπάντα παίζει ξέφρενα πια…
με μια τενούτα η τρομπέτα
καλεί κανείς δεν απαντά
βοήθεια!
έρχεται το ιππικό παιδιά....
ΔΚ: έφιππος ο αη-Γιώργης
σκοτώνει το δράκο....
διαπληκτρολογισμοί ΙΙΙ
με τη Δέσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ: ποιειν ωδη στην αδεσποτη ποιηση
με την ουρα εξω απ τα σκελια
τρεχει
να βρει τη ψυχη της
τετραφυλη, χωρις δακρυα
περισσεψαν…..
ΝΤ: ή μπορεί να στερέψαν
από πόνο αβάσταχτο
σταματάει
γλύφει τις πληγές
ξεδιψά μα πεινάει
κυνηγά την ουρά να δαγκώσει
να κόψει κομμάτι να φάει….
ΝΤ: κι η ψυχή η τετράφυλη
στέκει πλάι ορθάνοιχτη
γεμάτη αδέσποτη ποίηση
απορημένη κοιτάει….
ΔΚ: …μεσα της οι πιο ομορφες θαλασσες
απορες θαλασσες
αποροια κατακλυσμων
που δε βρηκαν αναχωμα
ΝΤ: βρεγμένη σκύβει ρωτάει
κι η απάντηση χάνεται
στου ουρανού το στερέωμα
στη σπατάλη στο ξόδεμα
κιβωτό να ζητάει…
ΔΚ: ποιειν ωδη στην αδεσποτη ποιηση
με την ουρα εξω απ τα σκελια
τρεχει
να βρει τη ψυχη της
τετραφυλη, χωρις δακρυα
περισσεψαν…..
ΝΤ: ή μπορεί να στερέψαν
από πόνο αβάσταχτο
σταματάει
γλύφει τις πληγές
ξεδιψά μα πεινάει
κυνηγά την ουρά να δαγκώσει
να κόψει κομμάτι να φάει….
ΝΤ: κι η ψυχή η τετράφυλη
στέκει πλάι ορθάνοιχτη
γεμάτη αδέσποτη ποίηση
απορημένη κοιτάει….
ΔΚ: …μεσα της οι πιο ομορφες θαλασσες
απορες θαλασσες
αποροια κατακλυσμων
που δε βρηκαν αναχωμα
ΝΤ: βρεγμένη σκύβει ρωτάει
κι η απάντηση χάνεται
στου ουρανού το στερέωμα
στη σπατάλη στο ξόδεμα
κιβωτό να ζητάει…
διαπληκτρολογισμοί ΙΙ
με τη Δέσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ:στο τελαρο του χρονου
μοναδικη ζωγραφια
το βλεμα ενος δαρμενου σκυλου
να κοιτα το καθρεπτη
και να βλεπει
το ειδωλο του
οταν τον φιλησαν
ΝΤ: να ξεθωριάζει στη θέα του μπόγια
τρέχα έρμε σκύλε
στα σκέλια την ουρά
με τα τρία εναπομείναντα ποδάρια
όσο βαστάει η ανάσα
όσο να βγει η ψυχή
τρέχα………
ΔΚ:στο τελαρο του χρονου
μοναδικη ζωγραφια
το βλεμα ενος δαρμενου σκυλου
να κοιτα το καθρεπτη
και να βλεπει
το ειδωλο του
οταν τον φιλησαν
ΝΤ: να ξεθωριάζει στη θέα του μπόγια
τρέχα έρμε σκύλε
στα σκέλια την ουρά
με τα τρία εναπομείναντα ποδάρια
όσο βαστάει η ανάσα
όσο να βγει η ψυχή
τρέχα………
διαπληκτρολογισμοί Ι
με τη Δέσποινα Κολατσιδάκη
ΔΚ:Προσφερω τα ματια μου
να τα κανεις ποιηση
κι οχι να μου τα βγαλεις
μα αν το βλεμα μου
αλογο, σε κυριεψει
κρατησε με απ τον ωμο
ΝΤ: πάρε με μια αγκαλιά
βάλε μου φωτιά
και με τ’ αποκαίδια
στου χρόνου τον καμβά
ζωγράφισε το βλέμμα μου
άλογο παράλογα
πάντα να σε κοιτά…..
ΔΚ:Προσφερω τα ματια μου
να τα κανεις ποιηση
κι οχι να μου τα βγαλεις
μα αν το βλεμα μου
αλογο, σε κυριεψει
κρατησε με απ τον ωμο
ΝΤ: πάρε με μια αγκαλιά
βάλε μου φωτιά
και με τ’ αποκαίδια
στου χρόνου τον καμβά
ζωγράφισε το βλέμμα μου
άλογο παράλογα
πάντα να σε κοιτά…..
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
λόγια ενός μελλοθανάτου
όταν πεθάνω βάλτε μου
θαλασσινό πουκάμισο,
χωρίς γιακά, βαμβακερό.
λινοπαντέλονο,
τσαλακωμένο, μαλακό,
χρώμα σταχιού να έχει,
πριν το θερισμό.
γυμνά άστε τα πόδια,
θυμάμαι μ' άρεσε
το χώμα να πατώ.
καθίσετε ως να φέξει
κι εκεί στο γλυκοχάραμα,
πρώτη του ήλιου αχτίδα,
άστε με να τη δω,
βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι ανάψτε με
όνομα μη φωνάξετε
μην τύχει και χαθώ
βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι αναψτε με
τόνομα μη φωνάξετε
μην και αναστηθώ
θαλασσινό πουκάμισο,
χωρίς γιακά, βαμβακερό.
λινοπαντέλονο,
τσαλακωμένο, μαλακό,
χρώμα σταχιού να έχει,
πριν το θερισμό.
γυμνά άστε τα πόδια,
θυμάμαι μ' άρεσε
το χώμα να πατώ.
καθίσετε ως να φέξει
κι εκεί στο γλυκοχάραμα,
πρώτη του ήλιου αχτίδα,
άστε με να τη δω,
βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι ανάψτε με
όνομα μη φωνάξετε
μην τύχει και χαθώ
βάλτε φωτιά και κάψτε με
σύρτε χορό κι αναψτε με
τόνομα μη φωνάξετε
μην και αναστηθώ
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010
μηρυκαστικό
αναμασάς τις ίδιες πάντα λέξεις
αυτές που σ' έμαθαν
να λες μικρό παιδί,
μα εγώ δεν είμαι εκεί
για να σ'ακούσω
πρώτος μέσα στους πρώτους
έχω φύγει
χρόνια
και τώρα πίσω δε γυρνώ
αναμασώ την ίδια πάντα αιτία
πως οι δουλειές
με κάνουν τάχα
και ξεχνώ.
αυτές που σ' έμαθαν
να λες μικρό παιδί,
μα εγώ δεν είμαι εκεί
για να σ'ακούσω
πρώτος μέσα στους πρώτους
έχω φύγει
χρόνια
και τώρα πίσω δε γυρνώ
αναμασώ την ίδια πάντα αιτία
πως οι δουλειές
με κάνουν τάχα
και ξεχνώ.
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
ζωή μισή
πήρα μολύβι και χαρτί
να γράψω όλα τα γιατί
σώθηκε το μελάνι
με βάρκα άνοιξα πανί
να ταξιδέψω όλη τη γη
έσπασε το κατάρτι
ζωή μισή
όλα μισά
κι όταν γυρίσω
εδώ ξανά
τα κάνω όλα
απ' την αρχή
-σα να μην πέρασε στιγμή.
να γράψω όλα τα γιατί
σώθηκε το μελάνι
με βάρκα άνοιξα πανί
να ταξιδέψω όλη τη γη
έσπασε το κατάρτι
ζωή μισή
όλα μισά
κι όταν γυρίσω
εδώ ξανά
τα κάνω όλα
απ' την αρχή
-σα να μην πέρασε στιγμή.
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
τω αγνώστω θεώ
στο θεό σου, θεέ!
πως τάχεις φτιάξει έτσι;
ή είσαι άθεος κι εσύ;
αόρατε ποιητή
άγνωστε παντοκράτη
πως τάχεις φτιάξει έτσι;
ή είσαι άθεος κι εσύ;
αόρατε ποιητή
άγνωστε παντοκράτη
Σάββατο 13 Μαρτίου 2010
μήνυμα στο κινητό (sms)
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
σπατάλη
αρχαία δίψα
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
κάλλιο ένα καλοκαιράκι (δημώδες πολυφωνικό)
κάλλιο να ζήσω τζίτζικας
ένα καλοκαιράκι
παρά χειμώνες μέρμυγκας
εν-δυό το στρατιωτάκι
ένα καλοκαιράκι
φτωχό μου μερμυγκάκι
αν το τραγούδι σ' ενοχλεί
μην κλείνεις τα αυτιά σου
ήρθε χειμώνας ώρα μου
να φύγω μακριά σου
άντε και γειά χαρά σου
χειμώνιασ' η καρδιά σου
και μην ανησυχείς θαρθεί
μετ' από άνοιξη καιρός
που μια επόμενη γενιά
θα τραγουδάει στην ελιά
για το καλοκαιράκι
θαλασσινό αεράκι
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
με ποιούς είσαι; ( εμφυλιακό)
για όλα φταίν' οι άλλοι
κι εσύ με ποιούς είσαι, ρε;
με μας ή με τους άλλους;
με σας μωρέ παιδιά, με σας
την πάτησες! τι μας θωρείς;
εμείς είμαστ' οι άλλοι
κι εσύ με ποιούς είσαι, ρε;
με μας ή με τους άλλους;
με σας μωρέ παιδιά, με σας
την πάτησες! τι μας θωρείς;
εμείς είμαστ' οι άλλοι
βουκολικό
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Βακχικό ΙΙ
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
γερομασκαράς
ντύθηκα φίλος μου ο εχθρός
και ήρθα στην αυλή γεμάτος δώρα
καλώς το γερομασκαρά
φώναξαν' όλα τα παιδιά
και πήγανε πιο πέρα
και ήρθα στην αυλή γεμάτος δώρα
καλώς το γερομασκαρά
φώναξαν' όλα τα παιδιά
και πήγανε πιο πέρα
ο άνθρωπος με τα σπίρτα ΙΙ
μιά δραχμή
ένα κουτάκι σπίρτα
"κράτα το"
έδειξα τον πλαστικό αναπτήρα
πέταξε το κέρμα μακριά
"άστο για κανα φουκαρά"
γύρισε κι έφυγε
σέρνοντας το βήμα αργά
ένα κουτάκι σπίρτα
"κράτα το"
έδειξα τον πλαστικό αναπτήρα
πέταξε το κέρμα μακριά
"άστο για κανα φουκαρά"
γύρισε κι έφυγε
σέρνοντας το βήμα αργά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)